200zł-miesięczny koszt ogrzewania 4200zł-koszt izolacji cieplnej 30% z 200zł=60zł 4200zł:60zł=70 70miesięcy=5lat i 10 miesięcy Odp.Poniesione nakłady zwrócą się po 5latach i 10miesiącach. Miesięczny koszt ogrzewania elektrycznego domu zależy od kilku czynnikundefinedw: rodzaju instalacji i jej wieku, ocieplenia budynku i oczywiście, aktualnej ceny prądu. Na wszystkie te zmienne mamy wpływ, jednak wymagają one zainwestowania na wstępie środkundefinedw. Można przyjąć, że ogrzewanie prądem kosztuje około 0,45 zł/ kWh. Roczny koszt ogrzewania grzejnikiem elektrycznym to więc 4500 zł. Często jednak grzejniki elektryczne wykorzystywane są tylko jako dodatkowe źródło ogrzewania do mniejszych pomieszczeń lub domków odludziu. Trudno więc jednoznacznie określić koszty użytkowania. Zakładając, że średnia cena za litr tego paliwa wynosi 3,20 zł, ogrzewanie wyniesie nas rocznie ok. 3 312 zł (przy zużyciu 1 035 litrów). Mimo, że kwota wydaje się niższa niż np. ogrzewanie gazem, piece olejowe są nadal stosunkowo drogie, dlatego większość inwestorów wybiera inne źródła ciepła. JAKIE SĄ KOSZTY OGRZEWANIA: najświeższe informacje, zdjęcia, video o JAKIE SĄ KOSZTY OGRZEWANIA; jakie są koszty ogrzewania domu?? Wiemy już, jakie będą ceny gazu i prądu dla gospodarstw domowych w 2023 r. Można zatem już wyliczyć, który rodzaj ogrzewania będzie u nas po Nowym Roku najdroższy, a który najtańszy. Według Polskiej Organizacji Rozwoju Technologii Pomp Ciepła (PORT PC) najkosztowniejsze będzie ogrzewanie piecami elektrycznymi, olejem opałowym Cena rur plastikowych to ok. 2,50-10,50 zł / mb, zaś koszt sterownika wraz z montażem wynosi ok. 300-600 zł. Duże zróżnicowanie cenowe pojawia się w przypadku kotła grzewczego – w zależności od jego rodzaju i poziomu zaawansowania, koszt może wahać się od ok. 2500 zł nawet do ok. 8000-10000 zł. Inwestycja w ogrzewanie RbmkK. Ekonomiczne ogrzewanie wymaga przestrzegania kilku zasad: odpowiednie sterowanie pracą instalacji – ograniczanie temperatury w pomieszczeniach, podczas gdy mieszkańców nie ma w domu oraz zastosowanie sterowania pogodowego mogą dać nawet 30% oszczędności zużycia energii, nie należy przegrzewać pomieszczeń – każdy 1OC więcej to o 6% wyższe koszty ogrzewania, nie należy zasłaniać grzejników, czujniki temperatury i termostaty należy umieszczać w miejscach, gdzie nie są narażone na przypadkowe oziębianie (przeciągi) ani ogrzewanie (np. przez promienie słoneczne), prawidłowe wietrzenie pomieszczeń polegające na krótkotrwałym otwarciu okien na pełną szerokość przy jednoczesnym zamknięciu zaworów termostatycznych, co pozwala na wymianę powietrza na świeże bez nadmiernego wychładzania pomieszczeń. Koszty ogrzewania zależą również od odpowiedniego doboru taryfy opłat za energię elektryczną. Do celów grzewczych sensowne wydaje się zastosowanie taryfy weekendowej. Ta taryfa pozwala korzystać z tańszej energii w godz. – oraz – oraz przez całą dobę w sobotę i niedzielę, co daje łącznie 58% czasu pracy w tańszej taryfie i średni koszt 1kWh na poziomie 0,50 zł (koszt 1kWh przy liczniku 1-taryfowym jest na poziomie 0,62 zł). Pracą instalacji należy sterować w taki sposób, żeby w godzinach, gdy domownicy przebywają w pracy obniżać temperaturę, podnosić ją jedynie w czasie trwania taniej taryfy i utrzymywać na komfortowym poziomie podczas pobytu w domu. Wykorzystując tańsze taryfy energetyczne warto zadbać o akumulację ciepła. Stosuje się w tym celu zbiornik buforowy. Zastosowanie bufora o pojemności 400L w budynku o pow. 150 m2, w którym zapotrzebowanie na moc cieplną wynosi 6kW (40 W/m2) powinno zapewnić pracę kotła elektrycznego w tańszej taryfie przez przynajmniej 80% czasu podczas sezonu grzewczego. W takim przypadku średni koszt 1 kWh spada już tylko do 0,42 zł. Wykres. Porównanie rocznych kosztów ogrzewania w domu energooszczędnym i tradycyjnym o pow. 150 m2, przy zastosowaniu różnych taryf opłat za energię elektryczną i przy zastosowaniu bufora do akumulacji ciepła w tańszej taryfie. źródło i zdjęcie: KOSPEL Koszty ogrzewania źle ocieplonego mieszkania wybudowanego z „wielkiej płyty” mogą być nawet dwukrotnie wyższe od kosztów mieszkania w nowym, energooszczędnym budownictwie. Najwięcej ciepła ucieka przez okna, dach i ściany. Średni koszt ogrzania mieszkania o powierzchni 50m2 w nieocieplonym budynku z „wielkiej płyty” wynosi rocznie aż 2450zł. Zazwyczaj nie zdajemy sobie z tego sprawy, ponieważ koszty te są wliczane do czynszu proporcjonalnie przez cały rok. Różne są także praktyki w kwestii rozliczania kosztów ogrzewania w zależności od zużycia. Coraz częściej w lokalach pojawiają się rozdzielniki ciepła, czyli mierniki jego rzeczywistego zużycia. W dalszym ciągu pozostaje natomiast grupa spółdzielni, która miesięcznie dolicza swoim członkom po około 2zł/m², niezależnie od wykorzystania ogrzewania i pory 49 zł za m2Zebrane przez Home Broker dane obrazują szacunkowy roczny koszt miejskiego w przeliczeniu na metr kwadratowy mieszkania w Warszawie, w zależności od zastosowanej technologii budowy. Szacunki pokazują, że przeciętnie najtaniej (ok. 22zł/m²) można ogrzać mieszkanie w nowym budynku (wzniesionym w powszechnej obecnie technologii monolitycznej – konstrukcja żelbetonowa wypełniona np. pustakiem). Jedynie o 13,6% koszt ten jest wyższy w przypadku mieszkania w budynku z wielkiej płyty, który został poddany gruntownej termomodernizacji. Inwestycja taka wymaga ocieplenia ścian warstwą minimum 12cm styropianu, wymiany okien oraz ocieplenia dachu. Najwięcej bowiem ciepła tracą budynki poprzez okna, wentylację, dach i ściany. Nawet dwukrotnie droższe w ogrzaniu mogą być niezmodernizowane budynki z „wielkiej płyty”, gdzie rocznie koszt ogrzania metra kwadratowego mieszkania wynosi średnio aż też: Współczynnik przenikalności cieplnejW przypadku mieszkania 50-metrowego daje to całkowity koszt w ciągu roku na poziomie 2450 zł. W przypadku długiej zimy czy silnych mrozów, jak obecnie kwota ta może wzrosnąć nawet o 20%. Średnie koszty ogrzewania w sezonie 2009/10 Technologia w jakiej wzniesiono budynek Szacunkowy roczny koszt ogrzania m² mieszkania Wielka płyta ocieplona 25 zł nieocieplona 49 zł Monolityczna - nowoczesna 22 zł Źródło: szacunek na podstawie danych z wybranych spółdzielni mieszkaniowych100 zł oszczędności co miesiąc Biorąc pod uwagę przeciętne mieszkanie o wielkości 50m² roczna oszczędność na samych kosztach ogrzewania może wynieść nawet 1200zł porównując ocieplone i nieocieplone budynki z „wielkiej płyty”, czyli 100 zł miesięcznie. Przyjmijmy, że kredytobiorca rozważa zakup mieszkania w niezmodernizowanej „wielkiej płycie” w cenie 300 tys. zł. Musi ponosić co miesiąc koszt raty kredytowej oraz opłat za mieszkanie (czynsz plus eksploatacja). Rata kredytu w euro na 30 lat z oprocentowaniem 4% (20 gr spreadu) wynosi 1504 zł. Gdyby kredytobiorca przeznaczył zaoszczędzone na opłatach 100 zł na podniesienie raty kredytowej do 1604 zł, mógłby zaciągnąć kredyt na sumę 320 tys. zł, czyli kupić mieszkanie o 20 tys. droższe, np. w budynku zmodernizowanym. Przy metrażu 50 mkw podnosi to limit ceny na metr o 400 zł. W Suwałkach drożejZgodnie z danymi wykorzystywanymi przy wydawaniu certyfikatów energetycznych, Polska podzielona została na pięć stref klimatycznych, gdzie ilość ciepła (a więc i koszty) potrzebne do ogrzewania są różne. W Warszawie, czyli w strefie III koszty ogrzewania są znacznie niższe niż w północno-wschodniej i południowo-wschodniej części kraju. Dlatego w innych regionach korzyść z tytułu wyboru budynku bardziej nowoczesnego byłaby wyższa. Czytaj też: Jak zatrzymać ciepło i pieniądze w domuTemperatury zewnętrzne w Polsce Strefa klimatyczna Przykładowe miasta Średnia roczna temperatura zewnętrzna (ºC) I Szczecin, Trójmiasto 7,7 II Poznań, Wrocław 7,9 III Kraków, Katowice, Łódź, Warszawa 7,6 IV Białystok, Żywiec 6,9 V Zakopane, Suwałki 5,5 Źródło: Norma PN-EN 12831Kalkulator kosztów energii Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Czego dowiesz się z artykułu? Z czego wynika wysoka sprawność pomp ciepła? Jak prawidłowo dobrać źródło dolne pomp ciepła? Jakie są rodzaje źródła dolnego pompy ciepła? Czym jest źródło górne pompy ciepła? Ile naprawdę kosztuje ogrzewanie i chłodzenie pompą ciepła? Jaki jest koszt instalacji pompy ciepła? Pompy ciepła nie produkują spalin, a ich działanie bazuje na wybranym odnawialnym źródle ciepła, dlatego określa się je mianem proekologicznych. W prawidłowo zaprojektowanej instalacji grzewczej z pompą ciepła, zużycie prądu nie jest duże. Dlaczego? Ponieważ urządzenia pracują na tej samej zasadzie, co domowa chłodziarka i choć wymagają do pracy zasilania elektrycznego, służy ono nie do ogrzewania, lecz jedynie do pompowania darmowego ciepła ze źródła dolnego (gruntu, powietrza, wody gruntowej lub powierzchniowej), do górnego (do instalacji grzewczej w postaci ogrzewania podłogowego, grzejników). Inaczej ujmując - w taki sposób pompują i przekształcają ciepło, czerpane ze źródła o niższej temperaturze (np. gruntu), aby móc ogrzać wnętrze budynku, bądź wodę użytkową w zasobniku, do temperatury komfortu termicznego. Można śmiało powiedzieć, że poprawnie zaprojektowana instalacja grzewcza z pompą ciepła to wyraz dbałości właścicieli o domowe finanse oraz o naturalne środowisko. Z czego wynika wysoka sprawność pomp ciepła? Sprawność pompowania ciepła jest tym większa, im mniejsza jest różnica temperatury między źródłem górnym, stanowiącym w układzie grzewczym odbiornik ciepła, a dolnym, czyli dostawcą ciepła. Działanie urządzeń polega na osiąganiu jak najwyższej sprawności pompowania ciepła, określanej współczynnikiem COP = Q/Qe. Przy czym Q to ilość energii oddanej w postaci ciepła do budynku, zaś Qe to pobrana przez pompę ilość energii elektrycznej. W domowych instalacjach współczynnik COP pompy ciepła ma zazwyczaj wartość 3-4, czyli urządzenie, zużywając 1 kWh energii elektrycznej, oddaje do instalacji ogrzewania 3-4 kWh energii cieplnej. Modele o mocy 7-10 kW przeznaczone są do nowych domów, dobrze zaizolowanych termicznie, o pow. 150-200 m2 (zapotrzebowanie na ciepło zazwyczaj wynosi w nich około 50 W/m2). Potrzebną moc pompy oblicza się tak: np. 180 m2 x 50 W/m2 = 9 kW. Nie ma potrzeby zwiększać jej mocy na potrzeby bo tego, że pompa na krótki czas przełączyła się i podgrzewa wodę do mycia nawet nie zauważymy. Termodynamiczny podgrzewacz wody (pompa ciepła do wykorzystujący powietrze w pomieszczeniu lub z zewnątrz. (fot. De Dietrich) Klucz do sukcesu - prawidłowy dobór źródła dolnego i systemu Na tym etapie należy postępować rozważnie, gdyż wybór owych dwóch najważniejszych elementów przekłada się na wysokość kosztów inwestycyjnych i długotrwałe koszty eksploatacyjne. Każde ze źródeł dolnych ma zalety i wady. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Źródło dolne pompy ciepła - grunt Zbudowanie właściwego gruntowego źródła dolnego pompy ciepła co prawda zwiększa koszt inwestycyjny, lecz za to zapewnia użytkownikom systemu grzewczego stabilną dostawę energii cieplnej i w miarę stały koszt wytworzenia 1 kWh. W polskich warunkach klimatycznych jest to nie do przecenienia. Chcąc pobierać ciepło z gruntu, można zastosować jeden z systemów: woda/woda - wykorzystujemy ciepło wód gruntowych; potrzebna jest studnia czerpna oraz zrzutowa (do wtłaczania wody z powrotem pod ziemię); solanka/woda - solanka, czyli roztwór glikolu, krąży w pionowym albo w poziomym kolektorze gruntowym. System dwóch studni wymaga wydrążenia dwóch studni o głębokości zazwyczaj 6-15 m (otwory muszą sięgać warstwy wodonośnej). Jedna dostarcza układowi grzewczemu wodę, druga odprowadza ją do gruntu po schłodzeniu przez pompę ciepła. Koszt wykonania studni to średnio ok. 3000 zł. Jeśli niezbędne są głębsze odwierty i droższe pompy głębinowe, a także uzdatnianie wody - koszt systemu rośnie. Kolektor pionowy stosuje się na małych działkach. Do otworów o gł. 30-50 m wkłada się rury w kształcie litery U i układ wypełnia solanką. Ze względu na stabilną temperaturę gruntu na dużej głębokości pompa ciepła działa efektywnie i koszt wytworzenia 1 kWh ciepła jest stały i niedrogi. Feler tego rozwiązania to drogie drążenie sond pionowych (zazwyczaj ok. 20 000 zł). Kolektor poziomy (płaski lub spiralny) kosztuje kilka tysięcy złotych i jest to idealny wybór na duże posesje z gruntem nawodnionym i gliniastym (z 1 m2 takiego gruntu uzyskuje się 30-40 W energii cieplnej, natomiast z piaszczystego i suchego tylko 10-15 W). Kolektor płaski tworzy się z rur PE, prowadzonych poniżej strefy przemarzania gruntu i w odpowiednich odstępach (czyli na gł. 1,5-2,0 m i w odstępach 1-1,5 m). Gdy grunt jest gliniasty i mokry, powierzchnia kolektora powinna być 1,5 razy większa od powierzchni domu (czyli 300 m2 przy domu o pow. 200 m2). Gdy grunt jest piaszczysty i suchy, powierzchnię kolektora trzeba zwiększyć nawet 5 razy, w porównaniu z powierzchnią budynku (zatem aż do 800 m2 przy domu 200 m2). Kolektor spiralny wymaga tylko poprowadzenia rur w rowach w odstępie co najmniej 3 m, co oszczędza wykonawcom zdejmowania grubej warstwy macierzystego gruntu w obrębie źródła dolnego. Gruntowe pompy są efektywne nawet w okresie silnych mrozów, czyli - w przeciwieństwie do wielu pomp powietrznych - mogą być jedynym źródłem ciepła w budynku. To świetne rozwiązanie dla właścicieli domów o dużym zapotrzebowaniu na ciepło. Źródło dolne pompy ciepła - powietrze Źródłem ciepła może być powietrze zewnętrzne, albo wewnętrzne. Powietrzne urządzenia są tańsze i łatwiejsze w montażu (od pomp gruntowych), ponieważ w ich przypadku nie wykonuje się kosztownej instalacji obejmującej źródło dolne (jest nim powietrze otaczające budynek, bądź wypełniające jego pomieszczenia). Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Cechuje je jednak niższy współczynnik COP (w odniesieniu od reszty pomp), bowiem efektywność ich pracy zależy od temperatury powietrza zewnętrznego, które, niestety, jest słabym akumulatorem ciepła. Urządzenia uzyskują tylko ok. 1 kJ ciepła podczas schładzania 1 kg powietrza o 1 K. Przy czym 1 m3 powietrza waży zaledwie 1,2 kg, więc urządzenie musi przetworzyć ogromne jego ilości. Kiedy temperatura powietrza wokół domu spada, wyraźnie obniżają się: moc grzewcza i współczynnik COP. Do przyszłych użytkowników należy więc wybór, czy zainstalować wydajniejszą i droższą pompę, która w okresie silnych mrozów ogrzałaby dom do komfortowej temperatury, generując jednak wtedy wyższe koszty (na szczęście, silne mrozy w ostatnich latach są sporadyczne i krótkotrwałe), czy może zastosować układ grzewczy z pompą powietrzną i kotłem, np. na gaz. W takim przypadku pompa ma za zadanie pracować przez większość miesięcy, a gdy temperatura spadnie i przestanie być efektywna, automatyczny regulator uruchomi kooperujący z nią kocioł. Źródło dolne pompy ciepła - woda Znakomicie akumuluje ciepło, więc zasłużenie uznaje się ją za najlepsze źródło dolne - podczas schładzania kilograma wody (1 l) o 1°C (1 K), oddaje ona 4,2 kJ ciepła. Przy tej technologii ciepło można czerpać z wody studziennej, rzeki, stawu, jeziora, nawet ścieków. Wady tego źródła ciepła jest to, że jeśli zawiera nadmierne ilości związków mineralnych, żelaza i manganu, przed wymiennikiem pompy ciepła powinno się zamontować szeregowo tzw. wymiennik pośredni, który powoduje gorsze wykorzystanie ciepła. Zdarza się również, że nagle szwankuje wydajność wód gruntowych, albo studni zrzutowych. Oznacza to kłopoty w instalacji grzewczej, wynikające po prostu z trudnych do przewidzenia zmian w środowisku naturalnym. Odbiornik ciepła, czyli źródło górne w pompie ciepła Pompa ciepła, współpracując z dużym niskotemperaturowym odbiornikiem ciepła, uzyskuje najwyższą sprawność. To z tego powodu najczęściej projektuje się do niej niskotemperaturowe ogrzewanie podłogowe z temperaturą wody 28-35°C i układa je na całej powierzchni posadzek (ewentualnie w ścianach). Dzięki takiej instalacji w cieplejszej połowie roku możliwe jest powierzchniowe chłodzenie pomieszczeń. Jeżeli wykorzystuje się grzejniki, to powinny być odpowiednio duże i dostosowane do pracy z wodą o temperaturze 50-55°C (dopuszcza się maksymalną wartość 65°C). W wielu domach górne źródło ciepła ma postać mieszaną, czyli podłogówkę i grzejniki. Ile naprawdę kosztuje ogrzewanie i chłodzenie pompą ciepła? Specjaliści od systemów grzewczych obliczyli, że roczne koszty ogrzewania budynku instalacją z pompą ciepła o pow. 200 m2 i przygotowywania średnio wynoszą 1500-2000 zł, podczas gdy instalacja gazowa czyni to za ok. 3000 zł, a elektryczna za 6000 zł. W przypadku pompy ciepła, wydatki obejmują również koszt prądu, zużywanego przez pompy górnego i dolnego źródła oraz przez grzałki elektryczne. Pożądane jest dwutaryfowe rozliczanie zużycia energii elektrycznej, bo wtedy opłaty będą najniższe. Oprócz podstawowej funkcji grzewczej, pompa ciepła może chłodzić budynek, a robi to taniej, niż instalacja klimatyzacyjna. Roczne koszty ogrzewania domu instalacją z pompą ciepła o pow. 200 m2 i przygotowania dla niego średnio wynoszą tylko 1500-2000 zł. (fot. Nibe Biawar) Coraz niższy koszt inwestycyjny Jeszcze kilka lat temu oferty instalujących pompy ciepła firm osiągały przedział 70 000-80 000 zł. Obecnie zamykają się w 30 000-40 000 zł, w tym pompa o mocy 7-10 kW to ok. 20 000 zł, zasobnik - 2000-6000 zł, dolne źródło - ok. 15 000 zł. Przy tym rodzaju urządzenia grzewczego nie potrzeba budować komina spalinowego (nie wytwarza ono spalin), ani kotłowni. Technologię pomp ciepła opłaca się zastosować na terenach bez dostępu do sieci gazowej, oraz gdy ewentualne przyłącze gazowe miałoby kilkaset metrów. Wtedy koszty instalacyjne układu grzewczego z pompą ciepła nie są nazbyt wysokie, w porównaniu z systemem z kotłem na gaz, przyjmując, że po pierwsze instalacja gazowa wymaga wykonania przyłącza za 5000-12 000 zł, komina spalinowego za 3000-4000 zł. Potrzebny jest jeszcze kocioł grzewczy i ewentualnie zasobnik (w zależności od rozwiązania) za 5000-12 000 zł. W budynkach o pow. 200 m2, w obu porównywanych tu układach, koszt niezbędnej armatury, ułożenia instalacji podłogowej oraz robocizny będzie podobny. Różnica szybko zwraca się podczas późniejszej eksploatacji. Lilianna Jampolska Marcin ma działkę, na której jest tylko prąd. Postanowił wybudować dom energooszczędny, w którym jedynym źródłem ciepła jest energia elektryczna. W dodatku wyliczył sobie, że za ogrzewanie nie będzie płacił więcej niż 190 zł miesięcznie. Niemożliwe? My potwierdzamy, że to może się udać! Pod warunkiem, że dom jest odpowiednio zbudowany. Jaki dom Katarzyna i Marcin wybrali projekt domu parterowego o powierzchni 152 m2. Projekt przerobiono z gotowego na potrzeby oszczędzania energii. Zniknęło np. okno od północy. Powód – było od „zimnej” strony. Zgodnie z zasadą: od północy okien jak najmniej albo wcale. Od południa okna są powiększone, by zyski ciepła były większe. Wydłużył się okap. W najdłuższy dzień w roku słońce wchodzi tylko 20 cm w płaszczyznę okna, nie będzie więc przegrzewać wnętrza latem. Nasz komentarz Dom Katarzyny i Marcina jest podporządkowany dążeniu do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło. Nie jest duży, jego bryła jest dość zwarta, chociaż pod tym względem nie jest idealny. Rzut jest zbliżony do kwadratu, co jest korzystne. Oczywiście z punktu widzenia oszczędzania energii lepiej byłoby, gdyby nie był parterowy. Decyzja była jednak świadoma, a ewentualne straty ciepła zostaną zrekompensowane znakomitym ociepleniem wszystkich przegród. Technologia budowy Technologia budowy została zmieniona tak, by dom był energooszczędny: fundament z bloczków betonowych, podłoga na gruncie ocieplona w sumie 25 cm styropianu w trzech warstwach na zakład + 3 cm wylewki zbrojonej, na niej przewody grzejne elektryczne i 9 cm wylewki akumulacyjnej. Warstwa wierzchnia to panel podłogowy lub gres. Ściany z betonu komórkowego odmiany 400 (a nie jak w projekcie 600, o gorszych właściwościach), grubość 24 cm, na pióro i wpust. Bloczki klejone na zaprawę cienkowarstwową. – Ściana musi być idealnie równa – tłumaczy Marcin. – Dom jest ocieplony styropianem o frezowanych krawędziach. Chodzi o to, by ułożyć go jak najściślej, bez szpar. Styropian jest specjalny – z domieszką grafitu, który poprawia parametry izolacyjne materiału (współczynnik przewodzenia ciepła wynosi λ = 0,031 W/(m·K) – zwykły styropian ma blisko 0,04). Decyzją inwestora po ułożeniu płyt styropianowych każde łączenie było uszczelniane pianką poliuretanową, żeby zamknąć ewentualne szczeliny. Styropian został przytwierdzony klejem, bez kołkowania – kołki pogarszają parametry izolacyjne. Strop został zmieniony z prefabrykowanego na drewniany. Chodzi o to, by między belkami zmieścić część półmetrowego ocieplenia. Marcin planuje wysypanie 24 cm granulatu styropianu, a na wierzchu 24 cm wełny mineralnej. Jeśli by kiedyś postanowił wykorzystać nieużytkowe poddasze, izolację przeniesie na połacie dachu. Nasz komentarz Nie bez znaczenia jest materiał, z którego wzniesiono ściany. Bloczki z betonu komórkowego łączone na pióro i wpust z użyciem zaprawy cienkowarstwowej ułatwiają zachowanie równej powierzchni, dzięki czemu w warstwie izolacji unika się szczelin. Zamocowanie styropianu bez użycia kołków, jedynie na klej, jest dopuszczalne, gdy ściana jest niska – tak jest w domu parterowym. Dzięki tej decyzji udało się uniknąć mostków cieplnych. Jest to bardzo istotne dla osiągnięcia niskiego zapotrzebowania na ciepło budynku, o czym zwykle nie chcą pamiętać wykonawcy. Mimo iż do ocieplenia ścian użyto frezowanych płyt styropianowych, szczeliny między nimi i tak wypełniono pianką poliuretanową. Taka dbałość o staranne wykonanie ocieplenia pozwala mieć nadzieję, że teoretycznie obliczone właściwości energetyczne domu nie będą odbiegać od rzeczywistych. Współczynnik U = 0,01 W/(m2·K) to trzy razy mniej, niż dopuszczają polskie przepisy. Straty ciepła przez ściany są więc aż trzy razy mniejsze od dopuszczalnych! POLECAMY: Zobacz projekty gotowe domów energooszczędnych z kolekcji MURATORA Szczelina między garażem a domem To kolejne rozwiązanie służące ograniczaniu cieplnych potrzeb domu. Przerwana została ciągłość wieńca – konieczne były nawet stalowe belki poza belkami drewnianymi w stropie garażu, by utrzymać stabilność ścian. Cel tego „przecięcia” domu to zapobieganie mostkom cieplnym. Powstałyby, gdyby wieniec garażu i wieniec domu łączyły się, bo garaż będzie nieogrzewany. Nasz komentarz Nie każdy zdaje sobie sprawę, jak duże straty ciepła wynikają z połączenia konstrukcji domu i nieogrzewanego garażu. Nie wystarczy ocieplić oddzielającą je ścianę. Nie da się zachować ciągłości warstwy izolacji na całej jej powierzchni – ciepło i tak będzie przewodzone do zimnego otoczenia przez elementy konstrukcji. Odsunięcie ścian garażu umożliwia zachowanie ciągłości warstwy izolacji na ścianie domu, czyli uniknięcie mostka cieplnego. Ściany garażu dostawia się do już ocieplonego domu. Garaż jest wtedy osobnym budynkiem. Takie rozwiązanie wymaga zmian w konstrukcji. W domu pana Marcina wieniec garażu miał być połączony z wieńcem domu. By nie tworzyć mostka, konstrukcję rozdzielono. Okna w domu Okna w domu Katarzyny i Marcina mają w sumie 33 m2. Nie są to zwykłe okna, lecz energooszczędne. Trzyszybowe – wypełnione argonem, pięciokomorowe z wkładką termiczną z pianki poliuretanowej. Współczynnik U szyb wynosi 0,5 i 0,6 W/(m2·K), a w przypadku całego okna 0,85 W/(m2·K). Okna są wysunięte w warstwę ocieplenia. Jest to możliwe dzięki specjalnym kotwom dźwigającym ciężar okien. Nasz komentarz Żeby nie zepsuć świetnego efektu uzyskanego dzięki ociepleniu ścian, dachu i podłogi, trzeba było zadbać również o stolarkę. Nie mogły to być pierwsze lepsze okna i drzwi, tylko wyroby o szczególnie dobrych parametrach cieplnych. Marcin zwrócił uwagę na to, by okna zostały zamontowane w płaszczyźnie warstwy izolacji, a nie, jak to się nieraz robi, na równi z murem, przez co między izolacją a ocieploną ramą okna powstaje mostek cieplny. Ogrzewanie elektryczne Marcin wie, że dom jest dobrze ocieplony. Zatem ogrzewanie elektryczne będzie rozwiązaniem niedrogim. W całym domu w podłodze są ułożone kable grzejne. Z wyliczeń wynika, że na sezon grzewczy dom potrzebuje 3700 kWh energii (24,6 kWh na 1 m2 na rok). Mogłyby ją dostarczyć kable o mocy około 7 kW (3700 kWh/rok podzielono przez 3 h i 180 dni – według obliczeń podłogówka będzie pracować tylko w taryfie drugiej, od dwóch do trzech godzin na dobę przez sezon grzewczy, czyli mniej więcej pół roku). Inwestor, nie będąc pewnym swoich wyliczeń, zainstalował kable o mocy niemal dwukrotnie większej – 12,8 kW. To powinno wystarczyć, by utrzymać w domu temperaturę 22°C. 3700 kWh w tańszej taryfie będzie kosztowało 1120 zł. Zatem przez pół roku Katarzyna i Marcin będą płacili po 190 zł za ogrzewanie. Przez drugą część roku rachunki będą tylko za ciepłą wodę użytkową (z podgrzewacza pojemnościowego o pojemności 120 l z grzałką elektryczną o mocy 2 kW). Nasz komentarz Założenie było takie: zainwestować więcej w ocieplenie, zaoszczędzić na instalacji grzewczej. Jak wynika z obliczeń, dom Marcina potrzebuje do ogrzewania zaledwie 3700 kWh energii/rok. Dla porównania do ogrzania domu o podobnej powierzchni, ale wzniesionego bez szczególnej dbałości o charakterystykę cieplną, spełniającego jedynie wymagania narzucone w przepisach, potrzeba około 20 000 kWh energii rocznie. Jeśli za ogrzewanie Marcin będzie płacił tylko 1/6 tego co inni, to urządzenia grzewcze w jego domu nie muszą być specjalnie wyrafinowane. Dlatego wybór padł na ogrzewanie elektryczne. Tańszego rozwiązania nie ma, o ile ma być komfortowo. Urządzenia są tanie, ale jak wiadomo, za prąd płaci się duuużo. Chyba że ma się taki dom jak Katarzyna i Marcin. Na etapie projektowania domu często poszukujemy najkorzystniejszego systemu ogrzewania i pogotowania ciepłej wody użytkowej. Decyzja o wyborze właściwego źródła ciepła zależy od wielu kryteriów – z punktu widzenia inwestora, najważniejszymi są nakłady inwestycyjne i eksploatacyjne. Dlatego w poniższym wpisie przedstawiam analizę kosztów ogrzewania dla referencyjnego budynku planujący budowę domu jednorodzinnego mają możliwość wyboru spośród wielu źródeł ciepła. W ostatnich latach bardzo dużą popularnością cieszą się sprężarkowe pompy ciepła – powietrzne i gruntowe. Na zainteresowanie tymi urządzeniami wpływają wprowadzane w województwach uchwały antysmogowe, dotacje i dofinansowania do wymiany starych źródeł ciepła oraz rosnąca konkurencja na rynku pomp rolę odgrywa również postęp technologiczny – dostępne na rynku pompy ciepła to urządzenia o dużej wydajności grzewczej w niskich temperaturach. Niektóre modele wykorzystują również nietoksyczny czynnik chłodniczy R32 (!).Jeśli jesteś zainteresowany analizą kosztów ogrzewania budynku mieszkalnego – skontaktuj się ze mną za pośrednictwem zakładki się na ogrzewanie domu pompą ciepła, interesują nas późniejsze koszty eksploatacji. Takich informacji często poszukujemy na etapie projektowania domu – gdy oprócz pompy ciepła rozważamy różne warianty grzewcze. Na takie dylematy często są skazani inwestorzy, którzy mają możliwość podłączenia się do sieci gazowej, ciepłowniczej etc. Analizując koszty ogrzewania, należy wziąć po uwagę powierzchnię użytkową budynku, izolację cieplną przegród zewnętrznych, mostki termiczne, rodzaj wentylacji (grawitacyjna, mechaniczna z odzyskiem ciepła), straty ciepła w instalacji grzewczej itd. Na koszty ogrzewania mają również wpływ koszty przygotowania ciepłej wody analizy kosztowej systemu ogrzewania warto wziąć pod uwagę szacowane nakłady inwestycyjne. Obejmują one takie elementy jak:zakup źródła ciepła,wyposażenie kotłowni,opłatę za przyłączenie do sieci zewnętrznej,wykonanie górnego źródła ciepła (instalacja grzejnikowa, klimakonwektory, ogrzewanie podłogowe itd.).Jeśli uwzględniamy np. ogrzewanie budynku gruntową pompą ciepła – należy dodatkowo oszacować koszt wykonania dolnego źródła ciepła (wymiennik poziomy, odwierty pod sondy gruntowe itd.).Analizowany budynekDo analizy kosztów ogrzewania przyjąłem budynek mieszkalny jednorodzinny zlokalizowany w miejscowości Nowy Sącz. Budynek składa się z dwóch kondygnacji nadziemnych (kondygnacji parteru i poddasza). Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 210 m2, budynek będzie zamieszkany przez czteroosobową zewnętrzne budynku zostały zaprojektowane zgodnie z wymaganiami WT20171. Podłoga na gruncie składa się z podbetonki, izolacji przeciwwodnej, styroduru gr. 10 cm – następnie z płyty żelbetowej, styroduru gr. 10 cm, wylewki betonowej i posadzki. Współczynnik U dla podłogi na gruncie wynosi 0,15 W/(m²·K).Ściany zewnętrzne wykonane jako szkieletowe drewniane, wełna mineralna szklana między słupkami konstrukcyjnymi gr. 18 cm oraz między rusztem wsporczym dla płyt gipsowo-kartonowych gr. 5 cm. Całość obłożona deską elewacyjną gr. 2,5 cm. Współczynnik U dla ściany zewnętrznej wynosi 0,20 W/(m²·K).Więźba dachowa drewniana, krokwie wypełnione wełną mineralną gr. 20 cm. Pod Krokwiami wełna mineralna na ruszcie gr. 5 cm. Pokrycie dachu blacha o tłoczeniu gontopodobnym. Współczynnik U dla przegrody dachowej wynosi 0,18 W/(m²·K).Stolarka drzwiowa i okienna z PVC – okna trzyszybowe wypełnione argonem. Średni współczynnik U dla przegród okiennych wynosi 0,9 W/(m²·K).Zapotrzebowanie na ciepłoProjektowe obciążenie cieplne budynku wykonano w programie Audytor OZC Pro. Budynek znajduje się w III strefie klimatycznej – wyróżnia się on dobrą izolacją cieplną (wszystkie przegrody spełniają wymagania WT 2017). Z uwagi na to, że w budynku projektuje się wentylacje naturalną – uwzględnia się dodatkowe straty ciepła na drodze będzie zamieszkiwany przez czteroosobową rodzinę – do obliczeń przyjęto dobowe zużycie ciepłej wody 100 l/os. Roczny współczynnik korekcyjny ze względu na przerwy w korzystaniu z ciepłej wody wynosi 80%. Przyjęta temperatura zewnętrzna do obliczeń -20 °C. Temperatura wewnętrzna pomieszczeń 20°C (łazienki 24°C).Wyniki obliczeń:Projektowa strata ciepła przez przenikanie: 6 100 WProjektowa wentylacyjna strata ciepła: 3 491 WCałkowita projektowa strata ciepła: 9 592 W Rys. 1. Model 3D budynku wykonany na potrzeby projektowego obciążenia cieplnego (Audytor OZC Pro)Warianty ogrzewaniaDla przedmiotowego budynku wybrano trzy koncepcje grzewcze – z uwagi na możliwość wykonania przyłącza gazowego, wybrano wariant ogrzewania domu gazem ziemnym. W budynku istnieje możliwość magazynowania paliwa stałego w pomieszczeniu technicznym przylegającym do kotłowni – stąd wariant grzewczy wykorzystujący pellet drzewny. Ostatnim wariantem jest powietrzna pompa ciepła- z uwagi na niewielkie rozmiary działki, zrezygnowano z koncepcji wykorzystania gruntowej pompy I – ogrzewanie domu gazowym kotłem kondensacyjnym o modulowanej mocy 18 kW, przygotowanie ciepłej wody użytkowej w priorytecie (zasobnik pojemnościowy 280 litrów, górnym źródłem ciepła jest ogrzewanie podłogowe o parametrach 40/30° II – ogrzewanie domu kotłem na pellet klasy 5 o mocy 12 kW, przygotowanie ciepłej wody użytkowej w priorytecie (zasobnik pojemnościowy 280 litrów, górnym źródłem ciepła jest ogrzewanie podłogowe o parametrach 40/30°C. Uwzględniono bufor ciepła o poj. 700 III – ogrzewanie domu pompą ciepła powietrze/woda typu split o mocy 8,5 kW dla A2/W352. Przygotowanie ciepłej wody użytkowej w priorytecie – jednostka wewnętrzna pompy ciepła z wbudowanym zasobnikiem pojemnościowym 250 litrów. Układ uzupełniony o zasobnik buforowy o poj. 120 litrów. Górnym źródłem ciepła jest ogrzewanie podłogowe o parametrach 40/30°C. Poniżej punktu biwalentnego praca pompy będzie wspomagana trzystopniową grzałką elektryczną 3/6/9 eksploatacyjne ( i mówić o późniejszych kosztach eksploatacyjnych, należy przyjrzeć się rozwiązaniom grzewczym w poszczególnych wariantach. W wariancie I przyjęto wiszący gazowy kocioł kondensacyjny o sprawności 96%. W obliczeniach uwzględniono dodatkowe straty ciepła spowodowane transportem wody grzewczej (rury izolowane 98%) oraz pracą ogrzewania podłogowego (regulacja miejscowa i centralna 96%). Koszty eksploatacyjne powiększone o pracę pompy wariancie II przyjęto kocioł na pellet (certyfikowany pellet drzewny klasy A1 18 Mj/kg) o sprawności 88%. W obliczeniach uwzględniono dodatkowe straty ciepła spowodowane magazynowaniem wody grzewczej w buforze ciepła (94%), transportem wody grzewczej (rury izolowane 98%) oraz pracą ogrzewania podłogowego (regulacja miejscowa i centralna 96%). Koszty eksploatacyjne powiększone o pracę pompy wariancie III przyjęto pompę ciepła powietrze/woda typu split, samodzielna praca pompy do punktu biwalentego -10°C. Poniżej tej temperatury niedobór mocy pokrywa wbudowana grzała elektryczna (tryb pracy biwalenty równoległy). Procentowy udział grzałki elektrycznej w sezonie grzewczym wynosi 3%. Obliczeniowy współczynnik efektowności energetycznej SCOP w trybie grzania wynosi 2,9. Natomiast w trybie przygotowania SCOP wynosi 2,5. W obliczeniach uwzględniono dodatkowe straty ciepła spowodowane magazynowaniem wody grzewczej w buforze ciepła (98%), transportem wody grzewczej (rury izolowane 98%) oraz pracą ogrzewania podłogowego (regulacja miejscowa i centralna 96%). Koszty eksploatacyjne powiększone o pracę pompy ceny nośników energii:Energia elektryczna taryfa G11 – 0,57 zł/kWhGaz ziemny – 2,10 zł/m3Pellet drzewny klasy A1 – 850 zł/tona Rys. 2. Koszty ogrzewania domu dla przyjętych wariantów grzewczychW analizowanych wynikach najniższe koszty ogrzewania domu uzyskano w wariancie III, wykorzystującym pompę ciepła typu powietrze/woda – ok. 2,5 tys. zł. Niewiele więcej uzyskano w wariancie II, ok. 2,7 tys. zł. W wariancie III koszty ogrzewania przekraczają 3 tys. zł. Zwróćmy uwagę, jak kształtują się koszty przygotowania w przyjętych wariantach grzewczych. Rys. 3. Koszty przygotowania dla przyjętych wariantów grzewczychNa drugim wykresie najniższe koszty przygotowania uzyskano w wariancie III, wykorzystującym pompę ciepła typu powietrze/woda – ok. 1,4 tys. zł. W wariancie II koszty te wyniosły 1,7 tys. zł. rocznie. W wariancie III koszty przygotowania wyniosły ok. 2 tys. obliczenia zostały wykonane w programie Audytor EKO Przykładowy raport z programu przedstawiono na rys. 4. Zużycie poszczególnych nośników energii w przyjętych wariantach grzewczych wygenerowane w programie Audytor EKO inwestycyjnePoniżej przedstawiono uproszczone nakłady inwestycyjne w poszczególnych wariantach grzewczych. Koszty zakupu urządzeń są uśrednione/orientacyjne, podane w kwotach brutto. We wszystkich wariantach projektuje się wodne ogrzewanie podłogowe, dlatego jego wycenę pominięto w nakładach inwestycyjnych. W nakładach inwestycyjnych pominięto również koszty I:Gazowy wiszący kocioł kondensacyjny 18 kW – 7 500 złZasobnik pojemnościowy 280 litrów – 3 800 złOpłata przyłączeniowa do sieci gazowej (15 m) – 4 300 zł (wycena zewnętrzna)Szafka gazowa – 300 złWewnętrzna instalacja gazowa – 1 300 złMontaż szafki gazowej – 280 złKomin dwuścienny stalowy (<10 m) – 2 900 złOsprzęt kontrolno-pomiarowy – 420 złSzacunkowy koszt wariantu I wynosi 22 600 złWariant II:Kocioł na pellet klasy 5 o mocy 12 kW – 9 300 złZasobnik pojemnościowy 280 litrów – 3 800 złZasobnik buforowy 700 litrów – 2 900 złKomin ceramiczny spalinowy (<10 m) – 3100 złOsprzęt kontrolno-pomiarowy – 300 złSzacunkowy koszt wariantu II wynosi 19 400 zł Wariant III: Pompa ciepła powietrze/woda typu split o mocy 8,5 kW dla A2/W35 z wbudowanym zasobnikiem 250 dm3 – 29 800 złZasobnik buforowy 128 dm3 – 1 680 złInstalacja freonowa (<5 m) – 2 400 złSzacunkowy koszt wariantu III wynosi 33 920 zł PodsumowanieAnalizując powyższe dane możemy wywnioskować, że najniższych nakładów inwestycyjnych (ok. 19 tys. zł) wymaga wariant II, wykorzystujący kocioł na pellet. Ten wariant wymaga jednak wygospodarowania odpowiedniej przestrzeni na kotłownie oraz na magazyn pelletu (zgodnie z rys. 3. roczne zużycie pelletu cele wyniesie 2,85 t).W wariancie I nakłady inwestycyjne wyniosły ok. 22 tys. – tutaj zyskujemy bezobsługowe rozwiązanie grzewcze oraz zajmujemy niewielkie pomieszczenie techniczne dla kotłowni gazowej (kubatura nie mniejsza niż 6,5 m3).Koszty wykonania wariantu III wynoszą ok. 33 tys. – zaletą tego wariantu jest nie tylko bezobsługowa praca urządzenia, ale kompaktowe rozmiary jednostki wewnętrznej z wbudowanym zasobnikiem ciepłej wody. Rezygnujemy z konieczności budowy wydzielonej kotłowni czy komina spalinowego. Pompa ciepła może w przyszłości współpracować z instalacją poszukujesz informacji związanych z powietrzną pompą ciepła, przeczytaj wpis: Pompa ciepła powietrze/woda. Dobór i Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.[2] Temperatura powietrza zewnętrznego 2°C, temperatura zasilania instalacji grzewczej 35° główne: zbiory autora

miesięczny koszt ogrzewania domu wynosi 400